Ooit begon ik “dit blog
” op Blogger na de geboorte van de kinderen. Ik deelde vanuit een nieuw bewustzijn hoe we met vallen en opstaan bewustere keuzes maakten in ons doen en laten. Het bewuster (eenvoudiger) leven, financieel dingen anders aanpakken…Het werd het delen van inzichten, belevenissen, financiële tips en soms recepten.
Toen voor mij onverwachts de scheiding kwam, werd de toekomst onzeker. De eerste jaren na de scheiding waren ronduit stressvol. Dat wat je samen had gedaan en dacht na te streven, was niet meer. Meerdere keren verhuizen, een nieuwe baan, scheiding verwerken en tegelijkertijd balans, stabiliteit vinden en rust houden voor de kinderen. Opleidingen volgen. Het was echt super druk en tegelijkertijd was ik dankbaar voor alles wat weer op (andere) pootjes terecht kwam, voor de vrienden die me steunden. De vriendschappen die ontstonden en het terugkomen bij mezelf.
Nu de storm is gaan liggen, de kinderen iets ouder zijn en gaan puberen, is het soms op een andere manier pittig :)! Tegelijkertijd komt er meer tijd voor mezelf en is er ruimte voor andere dingen in deze andere fase. Alles wat ik de afgelopen jaren heb meegemaakt heeft bijgedragen aan een verder bewustzijn en de ontwikkeling van mezelf. Inclusief het gemis van mensen die me ontvallen zijn.
In februari kreeg ik ondanks vaccinaties en een booster net als de rest van Nederland en daarbuiten toch Corona. Het was mild, maar de nasleep was dat ik intens moe bleef. Verplicht avonden niets doen, omdat het niet kon. Heel, heel langzaam kwam de energie weer terug. Van niets doen uit vermoeidheid kwam het gewoon lekker niets doen. En van daaruit kom je dan terug bij dingen doen die steeds bleven liggen. Dingen doen die ik vroeger in puurheid leuk vond en waar ik nu ruimte voor voel om die op te pakken. Ook door mezelf meer als prioriteit te stellen, juist als gevolg van de vermoeidheid die ik een tijdje ervaarde. Een mens blijft in beweging.